Yaşlıda ağrı bir veya birden çok nedene bağlı olabilir. Tedavi oncesi  nedenin belirlenmesi en önemli basamaktır.

Sosyal, bilişsel, emosyonel ve organik bir çok neden ağrı kliniğinin oluşumuna katkıda bulunmaktadır. Bunun yanında ağrı yaşlılığın etkileri, eşlik eden hastalıklar, mental durum değişiklikleri, depresyon, fonksiyonel yetersizlikler, ilaç ve alkol alışkanlıkları ağrının değerlendirilmesinde dikkate alınmalıdır.

Ağrı değerlendiriminde ağrının karakteri (süresi, yoğunluğu, sıklığı, lokalizasyonu, arttıran ve azaltan faktörler) belirlenmeli, ağrının tanımı yapılmalı, günlük yaşam aktivitesine ve sosyal yaşama etkisi sorgulanmalıdır. Ayrıca daha once uygulanan tedaviler gözden geçirilmelidir.

Ağrı şiddetinin değerlendiriminde ve tedavinin izleminde vizüel analog ölçeği (VAS), numerik değerlendirme ölçeği, sözel değerlendirme ölçeği, yüz ifade ölçeği gibi ölçekler kullanılabilir.

Hastalar, muayene edilerek ağrının hangi nedenlerden kaynaklandığı bulunmalı, bu amaçla gerekli görüntüleme yöntemleri ve laboratuar tekniklerinden faydalanılmalıdır.

Bütün tedavi seçenekleri gözden geçirilmeli ve hastaya uygun olanlar belirlenip hastalar yönlendirilmelidir.

Tedavi seçenekleri farmakolojik, farmakolojik olmayan, minimal invaziv ve cerrahi yöntemler olarak sınıflandırılabilir. Hastaların uygun tedavisi çoğu zaman bunların basamaklı ya da birarada uygulanması ile gerçekleştirilir.

Farmakolojik olmayan yöntemler arasında hasta eğitimi, günlük yaşam aktivitelerinde değişiklikler, egzersizler, fizik tedavi ve rehabilitasyon tedavi yöntemleri ve psikoterapi bulunmaktadır.

Farmakalojik yöntemler Dünya Sağlık Örgütü bu grupları üç basamaklı merdiven prensibine uygun olarak düzenli zaman araları ile, kişiye özgü dozda, oral yoldan, yan etki kontrolü yapılarak ve hasta bilgilendirilerek kullanılmasını önermektedir. Bu tedavilere dirençli ve kontrol edilemeyen yan etki gelişen hastalarda invaziv işlemler planlanabilir. İnvaziv girişimlerin, erken uygulanmasının daha az yan etkiyle daha etkin bir analjezi sağladığı göz önüne alınmalıdır. Bu girişimlere eğer uygulamak mümkünse farmakoterapiye alternatif veya yardımcı olarak bütün basamaklarda yer verilmelidir.

​